Hallo eilanden, hallo ziekenhuis
Blijf op de hoogte en volg Esmee
10 November 2014 | Thailand, Ban Ko Li Pe
Some girls have all the luck. Ik ben er zo eentje. In m'n vorige reisverslag hebben jullie kunnen lezen dat ik m'n enkel bezeerd had, het bleek uiteindelijk een klein scheurtje in m'n enkelband te zijn. Na twaalf dagen rusten vond ik het mooi geweest. Ik kon niet meer niks doen. En dus ben ik begonnen met m'n open water course. I loved it! Het was wat pijnlijk met m'n enkel maar ik had het er allemaal voor over. Ik had een hele leuke instructeur en duikgroep, die veel rekening met me hielden. Zo mocht ik m'n duikuitrusting aantrekken in het water en waren er genoeg jongens die m'n spullen wilden dragen. Na m'n open water ben ik door gegaan met de advancend open water. Twee extra dagen waarin we onder andere een deep dive, tot meer dan 30 meter, een wreck dive, navigation dive én een night dive hebben gedaan. Wauw, de night dive was werkelijk een van de gaafste dingen die ik ooit heb gedaan! In het pikdonker het water in springen en met enkel een klein zaklampje de onderwaterwereld gaan bekijken. Op een gegeven moment deden we alle lampjes uit en zwommen we in het donker. Een hele gave ervaring die ik voor geen goud had willen missen. En nu dus officieel een advancend open water diver! Ik kan niet wachten om naar de Filipijnen te gaan en daar te gaan duiken!
Na bijna twintig dagen op Koh tao te hebben doorgebracht was het toch echt tijd om verder te gaan. En wel naar Ko lipe. Een klein, schattig eilandje waar ik had gepland even bij te kunnen komen en m'n enkel goed te kunnen laten rusten. Ik kan jullie vast zeggen, dat is gelukt. De reis naar Ko lipe was lang & vermoeiend. Ik vertrok dinsdagavond om 21.00u met de nachtboot & kwam woensdag rond 18.00u aan op Ko lipe. Behalve de nachtboot moest ik ook nog twee keer met een bus, aka minivan. Deze minivan is prima voor Aziatische mensen maar voor mij toch wel echt een beetje mini. Maar goed, ik heb het gered.
Het eerste wat ik de volgende morgen zag was de dokter. Ik had op Koh tao namelijk last gekregen van een opgezwollen/ontstoken vinger en dat liep nu toch wel ernstig uit de hand. M'n vinger was ongeveer vier keer zo dik en helemaal rood. Daarnaast had ik ook nog last van blaasjes op m'n tong/tandvlees/lip, (eigenlijk dus overal in m'n mond) waardoor eten, drinken én praten inmiddels toch wel erg lastig was geworden. En laten dat nou net dingen zijn die ik graag doe. De dokter was gelukkig stuken beter dan die op Koh tao. Dit keer geen loslopende honden of een slecht Engelssprekende arts maar een keurige kliniek mét westerse arts. Conclusie van de dokter was dat ik een allergische reactie heb gehad op de medicijnen die ik voor m'n enkel moest slikken. En dat uitte zich dus in blaasjes in m'n mond, fijn. M'n opgezwollen vinger was daarentegen het gevolg van een bacteriële infectie, ook fijn. Ik kreeg die dag twee keer antibiotica via een infuus en voor de dagen erna tabletten. Dan moest het snel weer beter gaan. Ik had dan ook al snel weer een bootticket geboekt zodat ik over een paar dagen weer verder kon reizen naar een ander eiland. Maar helaas ging het niet beter. Toen ik de dag voor vertrek weer langs de dokter ging besloot hij dat het beter voor mij zou zijn om hier in de kliniek te blijven zodat ik een 24uurs antibiotica behandeling zou kunnen krijgen. Lucky me. Ik kreeg een keurig infuus aangelegd en daar zat ik dan. Op dag twee was m'n vinger inmiddels zo dik dat de dokter besloot om er een klein sneetje in te maken zodat de druk eraf kon. Na zes spuiten verdoving was m'n vinger nog steeds gevoelig maar what doesn't kill you makes you stronger dus vooruit.
Het is soms wat saai, want door het infuus kan ik niet echt rondlopen hier maar de dokter en zijn assistent zorgen goed voor me. Ik krijg water, koekjes, fruit, zelfs kopjes thee worden er voor me gezet. Laat ik daar nou net zo van houden! ;) Maar gegeven paard enzo dus heb het keurig opgedronken. 'S ochtends & 's avonds wordt gevraagd wat & hoe laat ik wil eten en dan wordt het keurig op tijd afgeleverd door het restaurant dat naast de kliniek zit. Wat nou, ziekenhuis eten is vies? Ik ontbijt/lunch met rijst met garnalen en savonds heerlijke Pad Thai. En als ik iets anders wil kan dat ook, ik mag het allemaal zelf kiezen. Denk dat ik morgen voor een broodje kaas ga ;)
Inmiddels is dit m'n derde dag in de kliniek en naar alle waarschijnlijkheid mag ik over twee dagen weer verder reizen. Hierna hoop ik weer met leuke updates over zon, zee, strand, feestjes & cultuur te komen hoor. Want wat mij betreft was dit genoeg ellende voor de rest van m'n reis.
Hoe is het bij jullie? Is de winter al in zicht?
Veel liefsx Esmee
Na bijna twintig dagen op Koh tao te hebben doorgebracht was het toch echt tijd om verder te gaan. En wel naar Ko lipe. Een klein, schattig eilandje waar ik had gepland even bij te kunnen komen en m'n enkel goed te kunnen laten rusten. Ik kan jullie vast zeggen, dat is gelukt. De reis naar Ko lipe was lang & vermoeiend. Ik vertrok dinsdagavond om 21.00u met de nachtboot & kwam woensdag rond 18.00u aan op Ko lipe. Behalve de nachtboot moest ik ook nog twee keer met een bus, aka minivan. Deze minivan is prima voor Aziatische mensen maar voor mij toch wel echt een beetje mini. Maar goed, ik heb het gered.
Het eerste wat ik de volgende morgen zag was de dokter. Ik had op Koh tao namelijk last gekregen van een opgezwollen/ontstoken vinger en dat liep nu toch wel ernstig uit de hand. M'n vinger was ongeveer vier keer zo dik en helemaal rood. Daarnaast had ik ook nog last van blaasjes op m'n tong/tandvlees/lip, (eigenlijk dus overal in m'n mond) waardoor eten, drinken én praten inmiddels toch wel erg lastig was geworden. En laten dat nou net dingen zijn die ik graag doe. De dokter was gelukkig stuken beter dan die op Koh tao. Dit keer geen loslopende honden of een slecht Engelssprekende arts maar een keurige kliniek mét westerse arts. Conclusie van de dokter was dat ik een allergische reactie heb gehad op de medicijnen die ik voor m'n enkel moest slikken. En dat uitte zich dus in blaasjes in m'n mond, fijn. M'n opgezwollen vinger was daarentegen het gevolg van een bacteriële infectie, ook fijn. Ik kreeg die dag twee keer antibiotica via een infuus en voor de dagen erna tabletten. Dan moest het snel weer beter gaan. Ik had dan ook al snel weer een bootticket geboekt zodat ik over een paar dagen weer verder kon reizen naar een ander eiland. Maar helaas ging het niet beter. Toen ik de dag voor vertrek weer langs de dokter ging besloot hij dat het beter voor mij zou zijn om hier in de kliniek te blijven zodat ik een 24uurs antibiotica behandeling zou kunnen krijgen. Lucky me. Ik kreeg een keurig infuus aangelegd en daar zat ik dan. Op dag twee was m'n vinger inmiddels zo dik dat de dokter besloot om er een klein sneetje in te maken zodat de druk eraf kon. Na zes spuiten verdoving was m'n vinger nog steeds gevoelig maar what doesn't kill you makes you stronger dus vooruit.
Het is soms wat saai, want door het infuus kan ik niet echt rondlopen hier maar de dokter en zijn assistent zorgen goed voor me. Ik krijg water, koekjes, fruit, zelfs kopjes thee worden er voor me gezet. Laat ik daar nou net zo van houden! ;) Maar gegeven paard enzo dus heb het keurig opgedronken. 'S ochtends & 's avonds wordt gevraagd wat & hoe laat ik wil eten en dan wordt het keurig op tijd afgeleverd door het restaurant dat naast de kliniek zit. Wat nou, ziekenhuis eten is vies? Ik ontbijt/lunch met rijst met garnalen en savonds heerlijke Pad Thai. En als ik iets anders wil kan dat ook, ik mag het allemaal zelf kiezen. Denk dat ik morgen voor een broodje kaas ga ;)
Inmiddels is dit m'n derde dag in de kliniek en naar alle waarschijnlijkheid mag ik over twee dagen weer verder reizen. Hierna hoop ik weer met leuke updates over zon, zee, strand, feestjes & cultuur te komen hoor. Want wat mij betreft was dit genoeg ellende voor de rest van m'n reis.
Hoe is het bij jullie? Is de winter al in zicht?
Veel liefsx Esmee
-
10 November 2014 - 11:18
Karin:
Jeminee Esmee. Wat een geluk :(. Ik hoop dat je snel weer helemaal gezond bent!! En natuurlijk dat Shaniqua geen rare dingen oploopt van al dat spul wat ze in je spuiten ;).
Aan het Nederlandse weer mis je helemaal niks. Ik heb zo'n behoefte aan lekker overwinteren in de zon.
Dus geniet van de garnalen (jummmm!!) het weer en je reis!!!
Xxxxxxxxxx (ja... nogsteeds jaloers!) -
10 November 2014 - 11:33
Amanda:
Hopelijk ben je snel weer de oude!
En daarna geen problemen meer!
Doe voorzichtig! Wil je graag heelhuids terug zien!
Love you xx -
10 November 2014 - 11:33
Elsemiek:
Je bericht begon zo goed met de verhalen over je duiktrips! Vervelend dat 'ie met iets minder chille anekdotes wordt afgesloten. Hoop dat je er snel bovenop komt en dat de reis zich op weer op een andere manier kan voorzetten! En om antwoord te geven op je vraag: ik moest vorige week handschoenen aan op de fiets. Dus dan weet je dat. XXX ELSIE
-
10 November 2014 - 11:54
Rianne:
Leuk stukje weer meid, heerlijk die zin 'iets met een gegeven paard enzo', haha. Voorlopig genoeg pech gehad en dan lekker weer door! Hopelijk tot snel ;-) en voorzichtig doen verder! Veel liefs -
10 November 2014 - 12:26
Nicky:
Sjeeje Esmee,
Het zit je niet mee!
Wat een pech heb je. Wel fijn om te lezen dat er goed voor je wordt gezorgd.
Ik hoop dat je snel weer beter bent en je mooie reis kunt voortzetten!! groetjes Nicky -
10 November 2014 - 18:11
Sandra Lascaris:
He Esmee wat een dikke pech allemaal. Maar hopenlijk was dit alles voor je verdere avontuur. Sterkte en groetjes sandra
-
10 November 2014 - 22:24
Marja De Boer:
Gelukkig had je tussen de ellende door en super ervaring met het duiken. Zet die maar bovenaan je lijstje. Hopelijk gaat de tijd snel en kun je weer genieten van je reis.
Tot hoors en goede reis Marja
-
10 November 2014 - 22:48
Conny:
Jeetje Esmee, je houdt het wel spannend., ik hoop dat je snel opknapt en je reis kunt hervatten. Beterschap.
Groetjes Conny -
11 November 2014 - 19:27
Bertie:
Hey lucky gril! Inmiddels, heb ik vernomen, gaat het beter met je en kan je verder gaan met je avontuur! Dit was natuurlijk ook een avontuur......een medisch avontuur.........maar daar zat je waarschijnlijk niet op te wachten! Maar soms krijg je dingen cadeau -
11 November 2014 - 21:26
Hans_luining:
Esmee,
Wat een toestanden maak je mee, je klinkt nog wel positief gelukkig. Geniet lekker van je thee. Is wel goedkoop overnachten in het ziekenhuis.
Hans -
12 November 2014 - 20:31
Esther:
Mop, zo is het wel genoeg geweest he.. Nu willen we weer mooie verhalen horen. Respect voor het nacht duiken trouwens, ik vind donker water heel eng! We hebben nu wel weer bewijs wat voor sterke meid je bent.. Probeer snel weer te genieten! XXX
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
