Dag Azië, hallo Australië
Blijf op de hoogte en volg Esmee
22 December 2014 | Thailand, Rayong
Hello!
Het is alweer even geleden dat ik iets van me heb laten horen. Het liefst wil ik jullie alles vertellen wat ik gedaan & gezien heb de afgelopen weken maar aangezien dat het een hele hoop is zal ik dat jullie niet aandoen. Ik zal proberen om kort wat hoogtepunten te beschrijven maar wees niet verbaasd als het toch nog een lang verhaal wordt.
Na een derde tegenslag was het tijd om Thailand te verlaten. Op Tarutao, een national park, werd mij aangeraden een fiets te huren. De omgeving zou namelijk prachtig zijn. Dat was ook zeker zo alleen waren ze even vergeten om te vertellen dat de omgeving ook heel heuvelachtig was. Tijdens een van de eerste afdalingen waande ik mij een deelnemer van de tour de France. De afdaling was lang, stijl en ging voor mijn gevoel met wel 100km per uur. Helaas schuilt er in mij geen Leontien van Moorsel. Ik belande tegen de vangrail, sloeg over de kop en lande met mijn hoofd opnieuw op de vangrail. Of ik bang was? Ja. Of het pijn deed? Ook. Maar gelukkig was de schade niet meer dan wat blauwe plekken en schrammen op m'n hoofd. En aangezien er een aantal meter daarvoor alleen maar afgrond was mag ik niet klagen denk ik zo. Toch vond ik het mooi geweest. Het was
tijd om naar Cambodja te gaan.
* Siem Reap staat natuurlijk bekend om de Angkor Wat en dus kon een bezoekje daaraan niet ontbreken. We hebben er de zon op zien komen en de rest van de dag nog een aantal andere tempels bezocht. Een cultureel dagje dus.
* In Phnom Penh we naar de Killing Fields geweest. Vele onschuldige mensen zijn daar op gruwelijke wijze vermoord en begraven. Het was heel indrukwekkend om te zien en horen wat daar in het verleden gebeurd is.
* The Mondulkiri elephant valley project red olifanten van het rijden op ze. De olifanten worden goed verzorgd en ik kan het weten want ik mocht ook een dagje voor ze zorgen. Ik heb ze bananen gegeven, geaaid, gewassen in de rivier en natuurlijk tientallen foto's van ze gemaakt. Het was geweldig!! Die avond sliep ik een hangmat in de jungle en kreeg ik als ontbijt pannenkoeken met nuttella en banaan. Life is good. Daarna stond er een tracking door de jungle op het programma. En ja dat was zwaar. Over bomen heen, onder bomen door, takken in je gezicht, langs watervallen en door rivieren maar het was het waard. Het uitzicht was prachtig en ik heb volop genoten!
Mensen die mij goed kennen weten dat ik niet graag bij iemand achterop ga. In Nederland niet, dus laat staan in Cambodja waar ze rijden als debielen en de wegen super slecht zijn. Helaas hebben ze in Cambodja alleen scooters als taxi en geen auto's... Er zat dus niks anders op dan achterop de scooter te gaan bij een vietnamees die totaal geen Engels sprak. Mijn, stop! Slow down! Don't go so fast! Careful! Oe's & ah's begreep hij dan ook niet helaas. Toch ben ik ongeschonden bij de grens van Vietnam gekomen en kon ik daar een busje naar Ho Chi Minh nemen.
* Na Ho Chi Minh ben ik naar Dalat gedaan. Eén van m'n favoriete steden in Vietnam! Dat kwam mede door het hostel waar ik in verbleef. Het heette Dalat family hostel en was echt een familie! S avonds werd er met z'n allen aan een lange tafel gegeten en ik sliep met twintig man op een kamer. Samen met 25 andere mensen van het hostel heb ik canyoning gedaan. Iets waar Dalat bekend om staat. Abseilen van watervallen, cliffjumpen en achterste voren de rivier in glijden. De hoogste waterval was achttien meter hoog. Soms was het dan ook echt wel een beetje eng maar jeetje wat was het ook onwijs gaaf om te doen!!
* Zonder twijfel is Hoi An mijn favoriet! Wat een schattig stadje is dit. In de oude stad is het verboden voor voertuigen dus je kunt er heerlijke relaxt langs alle schattige winkeltjes en de rivier lopen. Toevallig was ik er toen het full moon was. 'S avonds werden er bij de rivier allemaal lampionnetjes in het water gelaten, wat voor een prachtig uitzicht zorgde.
* Sapa was ook een hoogtepuntje. Het was behoorlijk koud, 4-8 graden en nachts vroor het, maar met een dikke jas, muts & handschoenen was het goed te doen. En nee ik maak geen grapje. Ik heb dit serieus gekocht en het ook echt nodig gehad. De tracking was zwaar, in drie dagen tijd hebben we rond de 30 kilometer gelopen. Vele paden bestonden uit enkel modder, wat behoorlijk glibberig was. Maar wonder boven wonder ben ik, in tegenstelling tot vele andere, niet een keer uitgegleden. Ik weet het, het klinkt gek voor iemand die al zoveel brokken gemaakt heeft maar toch is het zo. Het uitzicht was betoverend en de nachten in de homestay een hele ervaring. Vooral de tweede nacht toen we getuige mochten zijn van een sjamaan. Een bijeenkomst om geesten van dode mensen te verjagen. We werden verwelkomt met een dood varken en twee dode kippen op tafel. En verder een hoop eten & drinken en vele lokale vrouwen. Een teacher was bezig met haar ritueel terwijl de rest van de vrouwen rustig zat te kletsen. Ik heb nog even m'n hand laten lezen door een van de vrouwen daar en kreeg te horen dat ik later zes kinderen krijg (lucky me) en erg rijk wordt als ik ga trouwen. Toch nog maar eens overwegen dus ;)
* Na Sapa was het tijd om te relaxen in Halong Bay. Wauw, wat is dat prachtig zeg! Overal waar je kijkt zie je grote rotsen in het water. En boten, want het is vrij toeristisch maar dat mag de pret niet drukken. De tweede nacht verbleven we in een bungalow op een privé strand. De gordijnen open doen en de zee zien, blote voeten in het zand, kampvuur. Ja reizen is zwaar...
Mijn tijd in Azië zit er bijna op. Donderdag 25 december vlieg ik naar Australië. Ik kijk er naar uit om weer naar een westers land te gaan. Andere mensen, ander eten, andere taal en andere prijzen. Dat laatste zal even wennen zijn maar dat gehannes om de prijs heel de tijd is ook niet alles. Mn laatste dagen in Azië breng ik door op Koh Samet. Wat ik daar ga doen? Niks! Enkel genieten van de zon, de zee & het strand.
Ik wens jullie allemaal hele fijne feestdagen! Geniet van het samen zijn met familie & vrienden. Ik mis de mijne maar geniet nog steeds volop van het reizen.
Veel liefsx Esmee
Het is alweer even geleden dat ik iets van me heb laten horen. Het liefst wil ik jullie alles vertellen wat ik gedaan & gezien heb de afgelopen weken maar aangezien dat het een hele hoop is zal ik dat jullie niet aandoen. Ik zal proberen om kort wat hoogtepunten te beschrijven maar wees niet verbaasd als het toch nog een lang verhaal wordt.
Na een derde tegenslag was het tijd om Thailand te verlaten. Op Tarutao, een national park, werd mij aangeraden een fiets te huren. De omgeving zou namelijk prachtig zijn. Dat was ook zeker zo alleen waren ze even vergeten om te vertellen dat de omgeving ook heel heuvelachtig was. Tijdens een van de eerste afdalingen waande ik mij een deelnemer van de tour de France. De afdaling was lang, stijl en ging voor mijn gevoel met wel 100km per uur. Helaas schuilt er in mij geen Leontien van Moorsel. Ik belande tegen de vangrail, sloeg over de kop en lande met mijn hoofd opnieuw op de vangrail. Of ik bang was? Ja. Of het pijn deed? Ook. Maar gelukkig was de schade niet meer dan wat blauwe plekken en schrammen op m'n hoofd. En aangezien er een aantal meter daarvoor alleen maar afgrond was mag ik niet klagen denk ik zo. Toch vond ik het mooi geweest. Het was
tijd om naar Cambodja te gaan.
* Siem Reap staat natuurlijk bekend om de Angkor Wat en dus kon een bezoekje daaraan niet ontbreken. We hebben er de zon op zien komen en de rest van de dag nog een aantal andere tempels bezocht. Een cultureel dagje dus.
* In Phnom Penh we naar de Killing Fields geweest. Vele onschuldige mensen zijn daar op gruwelijke wijze vermoord en begraven. Het was heel indrukwekkend om te zien en horen wat daar in het verleden gebeurd is.
* The Mondulkiri elephant valley project red olifanten van het rijden op ze. De olifanten worden goed verzorgd en ik kan het weten want ik mocht ook een dagje voor ze zorgen. Ik heb ze bananen gegeven, geaaid, gewassen in de rivier en natuurlijk tientallen foto's van ze gemaakt. Het was geweldig!! Die avond sliep ik een hangmat in de jungle en kreeg ik als ontbijt pannenkoeken met nuttella en banaan. Life is good. Daarna stond er een tracking door de jungle op het programma. En ja dat was zwaar. Over bomen heen, onder bomen door, takken in je gezicht, langs watervallen en door rivieren maar het was het waard. Het uitzicht was prachtig en ik heb volop genoten!
Mensen die mij goed kennen weten dat ik niet graag bij iemand achterop ga. In Nederland niet, dus laat staan in Cambodja waar ze rijden als debielen en de wegen super slecht zijn. Helaas hebben ze in Cambodja alleen scooters als taxi en geen auto's... Er zat dus niks anders op dan achterop de scooter te gaan bij een vietnamees die totaal geen Engels sprak. Mijn, stop! Slow down! Don't go so fast! Careful! Oe's & ah's begreep hij dan ook niet helaas. Toch ben ik ongeschonden bij de grens van Vietnam gekomen en kon ik daar een busje naar Ho Chi Minh nemen.
* Na Ho Chi Minh ben ik naar Dalat gedaan. Eén van m'n favoriete steden in Vietnam! Dat kwam mede door het hostel waar ik in verbleef. Het heette Dalat family hostel en was echt een familie! S avonds werd er met z'n allen aan een lange tafel gegeten en ik sliep met twintig man op een kamer. Samen met 25 andere mensen van het hostel heb ik canyoning gedaan. Iets waar Dalat bekend om staat. Abseilen van watervallen, cliffjumpen en achterste voren de rivier in glijden. De hoogste waterval was achttien meter hoog. Soms was het dan ook echt wel een beetje eng maar jeetje wat was het ook onwijs gaaf om te doen!!
* Zonder twijfel is Hoi An mijn favoriet! Wat een schattig stadje is dit. In de oude stad is het verboden voor voertuigen dus je kunt er heerlijke relaxt langs alle schattige winkeltjes en de rivier lopen. Toevallig was ik er toen het full moon was. 'S avonds werden er bij de rivier allemaal lampionnetjes in het water gelaten, wat voor een prachtig uitzicht zorgde.
* Sapa was ook een hoogtepuntje. Het was behoorlijk koud, 4-8 graden en nachts vroor het, maar met een dikke jas, muts & handschoenen was het goed te doen. En nee ik maak geen grapje. Ik heb dit serieus gekocht en het ook echt nodig gehad. De tracking was zwaar, in drie dagen tijd hebben we rond de 30 kilometer gelopen. Vele paden bestonden uit enkel modder, wat behoorlijk glibberig was. Maar wonder boven wonder ben ik, in tegenstelling tot vele andere, niet een keer uitgegleden. Ik weet het, het klinkt gek voor iemand die al zoveel brokken gemaakt heeft maar toch is het zo. Het uitzicht was betoverend en de nachten in de homestay een hele ervaring. Vooral de tweede nacht toen we getuige mochten zijn van een sjamaan. Een bijeenkomst om geesten van dode mensen te verjagen. We werden verwelkomt met een dood varken en twee dode kippen op tafel. En verder een hoop eten & drinken en vele lokale vrouwen. Een teacher was bezig met haar ritueel terwijl de rest van de vrouwen rustig zat te kletsen. Ik heb nog even m'n hand laten lezen door een van de vrouwen daar en kreeg te horen dat ik later zes kinderen krijg (lucky me) en erg rijk wordt als ik ga trouwen. Toch nog maar eens overwegen dus ;)
* Na Sapa was het tijd om te relaxen in Halong Bay. Wauw, wat is dat prachtig zeg! Overal waar je kijkt zie je grote rotsen in het water. En boten, want het is vrij toeristisch maar dat mag de pret niet drukken. De tweede nacht verbleven we in een bungalow op een privé strand. De gordijnen open doen en de zee zien, blote voeten in het zand, kampvuur. Ja reizen is zwaar...
Mijn tijd in Azië zit er bijna op. Donderdag 25 december vlieg ik naar Australië. Ik kijk er naar uit om weer naar een westers land te gaan. Andere mensen, ander eten, andere taal en andere prijzen. Dat laatste zal even wennen zijn maar dat gehannes om de prijs heel de tijd is ook niet alles. Mn laatste dagen in Azië breng ik door op Koh Samet. Wat ik daar ga doen? Niks! Enkel genieten van de zon, de zee & het strand.
Ik wens jullie allemaal hele fijne feestdagen! Geniet van het samen zijn met familie & vrienden. Ik mis de mijne maar geniet nog steeds volop van het reizen.
Veel liefsx Esmee
-
22 December 2014 - 14:49
Esther:
Heerlijk om te lezen! Fijn dat je nu alleen nog maar mooie dingen meemaakt. Jij ook hele fijne feestdagen! Op foto's en in gedachten ben jij er ook nog steeds bij hoor! Geniet nog maar lekker een hele tijd.
xxx -
22 December 2014 - 17:42
Mama :
-
22 December 2014 - 18:53
Hans Luining:
Hoi Esmee,
Wat een geweldig verhaal was dit weer. Ik denk die Vietnamees ook niet graag bij jou achterop was gaan zitten gezien jou afdaling. Nou geniet verder en ik wacht op het volgende verhaal.
Hans
-
22 December 2014 - 20:48
Marja Lonnee:
Hoi lieve schat,
Wat beleef je een prachtig avontuur daar. Uit wat je schrijft hoor ik het enthousiasme en dat je enorm geniet van alle dingen die je doet. Blijf genieten van alles wat er op je pad komt want voor je het weet ben je weer in dit kikkerlandje. Ook voor jou hele fijne feestdagen en een TOP 2015.
dikke kus Marja
-
23 December 2014 - 21:47
Marja De Boer:
Hoi Esmee, wat een schitterende verhalen weer en wat maak je veel bijzondere dingen mee. Geniet er maar van en voor zover je het meekrijgt fijne kerstdagen en het allerbeste voor 2015.
x Peter en Marja -
30 December 2014 - 12:01
Annelies:
Wat een avonturen. Geweldig! Ik hoop dat je een leuke jaarwisseling krijgt morgen in Australië! Geniet van het heerlijke weer daar. Veel plezier. Tot ziens in 2015! Met de beste wensen met veel geluk! -
07 Januari 2015 - 17:08
Teuni:
Wat een prachtige rondreis ben je aan het maken, en veel avonturen beleefd, hopelijk kun je nu in het prachtige Nieuw Zeeland nog meer genieten van de prachtige natuur, ik kan er over mee praten, we zijn er 4 weken geweest. groetjes en nog heel veel plezier daar.
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
